زمان به معنای اندازه گیری دوره ها، فواصل و ترتیب رویدادها است که در طبیعت و در جهان انسانی رخ می‌دهد. زمان به صورت مفهومی و انتزاعی تعریف می‌شود و برای شناسایی و مقایسه دوره‌های مختلف از واحدهای مختلفی استفاده می‌شود، مانند ثانیه، دقیقه، ساعت، روز، هفته، ماه، سال و قرن

تکنیک‌های مدیریت زمان عبارتند از:

1- برنامه ریزی: قبل از شروع هر کاری، برنامه‌ریزی دقیق از زمان مورد نیاز و تعیین اولویت‌ها برای انجام فعالیت‌ها انجام شود.

2- تخصیص زمان: زمان مناسب برای هر فعالیت تعیین شود و به هیچ وجه از زمان‌های تعیین شده برای فعالیت‌های دیگر استفاده نشود.

3- تمرکز: در هنگام انجام فعالیت، تمرکز بر روی آن و عدم پخش شدن توجه به فعالیت‌های دیگر باعث بهبود مدیریت زمان می‌شود.

4- کاهش اضطراب: استفاده از روش‌های کاهش استرس و اضطراب مانند مدیتیشن و یوگا باعث بهبود مدیریت زمان می‌شود.

5- خلاصه کردن: در هنگام برگزاری جلسات، خلاصه کردن مطالب و تعیین اولویت‌ها باعث بهبود مدیریت زمان می‌شود.

6- استفاده از تکنولوژی: استفاده از ابزارهای دیجیتالی مانند تقویم هوشمند و نرم‌افزارهای مدیریت زمان به بهبود مدیریت زمان کمک می‌کند.

دلایلی که باعث دچار شدن به کمبود زمان می‌شویم عبارتند از:

1- عدم برنامه‌ریزی: عدم برنامه‌ریزی مناسب و تعیین

اولویت‌ها باعث از دست دادن زمان و انجام کارهای ضروری نمی‌شود.

2- پخش شدن توجه: پخش شدن توجه به فعالیت‌های دیگر و عدم تمرکز بر روی فعالیت اصلی باعث افزایش زمان مورد نیاز برای انجام آن فعالیت می‌شود.

3- عدم مدیریت استرس: استرس و اضطراب باعث افزایش زمان مورد نیاز برای انجام فعالیت‌ها می‌شود.

4- تعداد فعالیت‌ها: تعداد فعالیت‌های زیاد و عدم تعیین اولویت‌ها باعث کمبود زمان می‌شود.

5- ناتوانی در رفع انحصار: عدم توانایی در رفع انحصار و تعیین اولویت‌ها باعث افزایش زمان مورد نیاز برای انجام فعالیت‌ها می‌شود.

6- عدم استفاده از تکنولوژی: عدم استفاده از ابزارهای دیجیتالی مانند تقویم هوشمند و نرم‌افزارهای مدیریت زمان باعث کمبود زمان می‌شود.